W wieku 40 lat Franz Kafka (1883–1924), który nigdy nie ożenił się i nie miał dzieci, przechodził przez park w Berlinie. Kiedy zobaczył płaczącą dziewczynkę, zatrzymał się i zapytał ” Dlaczego płaczesz?”.

Odpowiedziała: „Zgubiłam moją ulubioną lalkę.”
Ona i Kafka długo i bezskutecznie szukali lalki.

Kafka zaproponował, żeby poszukali jeszcze trochę następnego dnia.

„Spotkamy się tu i znowu zaczniemy jej szukać.”

Następnego dnia, gdy nadal nie znaleźli lalki, Kafka dał dziewczynce list „napisany” przez lalkę

W tym liście było napisane:
„Proszę nie płacz. Wyruszyłam na wycieczkę, aby zobaczyć świat. Napiszę ci o moich przygodach”.

Tak rozpoczęła się historia, która trwała do końca życia Kafki.

Podczas kolejnych spotkań z dziewczynką spotkań Kafka czytał listy lalki.
Były w nich starannie opisane przygody. Siedzieli i rozmawiali. A dziewczynka była zauroczona.

W końcu Kafka przyniósł lalkę (którą po prostu kupił).
„Ona … Ona, wcale nie wygląda jak moja lalka !” – powiedziała dziewczyna.

Kafka wręczył jej kolejny list, w którym lalka napisała: „Podróże mnie zmieniły”.
Dziewczynka przytuliła nową lalkę i wróciła z nią szczęśliwie do domu.

Rok później Kafka zmarł.

Wiele lat później dorosła już dziewczyna znalazła list wewnątrz lalki. W maleńkim liście podpisanym przez Kafkę napisane było:

? „Wszystko, co kochasz, prawdopodobnie zostanie utracone,
ale ostatecznie miłość powróci w inny sposób”.?
***********************************************
Historia ta została opisana w książce Gerda Schneidera pt.: „Lalka Kafki”.